این روزها تعابیری از حضرت آیت الله مصباح یزدی در مورد نامزدی دکتر کامران باقری لنکرانی شنیده می شود که از جمله آنها می توان به"صالح ترین فرد روی زمبن و زیر آسمان" اشاره کرد.
آیت الله مصباح،علاوه بر شان بسیار والای علمی و تسلطی که بر حوزه های مختلف دین و اندیشه دارد، شخصیتی سیاسی با قدمت 50-60ساله به شمار می آید . 8سال پیش،از ایشان در باره آقای احمدی نژاد،تعابیر بسیار استثنایی شنیده ایم که هم اکنون نمونه های آن را در باره آقای لنکرانی که از پزشکان حاذق و دانشمند کشور است،می شنویم.
آیت الله مصباح، انصافا از نخستین کسانی است که با مشاهده نخستین اعوجاجات آقای احمدی نژاد صراحتا به او حمله کرد و آنچه دیگران،اشتباه وی در تشخیص محاسن احمدی نژاد قلمداد کردند راجبران کرد.
با آن سابقه،دفاع بی حد و حصر ایشان از آقای لنکرانی چه وجهی دارد؟ به خصوص اینکه شخصیتی تیزهوش مانند آیت الله مصباح به خوبی می داند عبور دکتر لنکرانی از فیلتر شورای نگهبان( با اعتنا به خطبه های صریح دیروزآیت الله جنتی در مورد تایید نشدن نامزدهای انقلابی ولی کم تجربه) بسیار ضعیف است و بر فرض که تاییدیه شورای نگهبان را بگیرد، از اقبال بسیار کمی برخوردار است. همچنین ایشان به خوبی از نتیجه ای که جبهه پایداری در انتخابات سال گذشته مجلس گرفت به خوبی آگاه است و می داند تشکل مورد حمایت ایشان، به تعداد انگشتان دو دست هم نتوانست کاندیداهای اختصاصی اش را روانه خانه ملت کند.
ناگزیر، فقط یک تحلیل باقی می ماند که دفاع آیت الله از دکتر لنکرانی عضو جبهه پایداری را توجیه می کند: آیت الله این بار دیگر نمی خواهد هزینه ای را که از 8سال قبل تا کنون پرداخته است بپردازد و این بار با حمایت از نامزدی که از قبل تکلیفش روشن است، از یک سو برای خود هزینه تازه ایجاد نمی کند و از سوی دیگر،موجبات گلایه بیشتر شخصیتهای برجسته روحانی قم و تهران را (که طی 2-3 سال گذشته مکررا به آیت الله مصباح منتقل شده است) فراهم نمی آورد.
